ఓమౌజయా! నా పేరు డాక్టర్ ప్రశాంతి. మాది కైకలూరు. జైమహావిభోశ్రీని చూశాను: మొదటిసారిగా మా గ్రామంలో జరిగిన సత్సంగంలో. గురువుని కలిసే ముందు మరియు గురువును కలుసుకున్న తర్వాత జీవితంలో చాలా తేడా ఉందని నేను మీకు చెప్పగలను. గురువును కలవడానికి ముందు, నా జీవితం అశాంతిగా, అన్వేషణలో మరియు సంతృప్తి చెందలేదు. ఎప్పుడైతే గురువు నా జీవితంలోకి ప్రవేశించాడో, అది పూర్తి సంతృప్తితో భర్తీ చేయబడింది. బాధ లేదా భయం ఏ క్షణంలోనైనా, నేను ఓమౌజయను నా హృదయంలో ఒకసారి గుర్తుంచుకుంటాను. అప్పుడు నేను శాంతిని మరియు ఆనందాన్ని పొందుతాను. అప్పటి వరకు శత్రువులుగా ఉన్నవారంతా మిత్రులయ్యారు. ఇప్పుడు ప్రతి క్షణం నాకు అద్భుతంగా ఉంది.
గురువు గారిని కలిసిన తర్వాత నాకు ఎన్నో అనుభవాలు, దర్శనాలు వచ్చాయి. దానికి ఒక ఉదాహరణ ఇస్తున్నాను. 2002లో చదువు పూర్తయిన వెంటనే నాకు పెళ్లయింది. తర్వాత నేను పి.జి. కుటుంబ బాధ్యత కారణంగా. కానీ పీజీ చేయాలనే కోరిక నాలో అలాగే ఉండిపోయింది. ఒక రోజు నేను P.G చేయాలనే నా ఉద్దేశాన్ని పంచుకున్నాను. గురూజీతో. అప్పుడు గురూజీ, “నువ్వు చదివి పరీక్ష రాయాలి” అన్నారు. నేను గురూజీ సూచనను స్వాగతించి, ప్రవేశ పరీక్షలో పాల్గొన్నాను, కానీ నేను ప్రవేశ పరీక్షలో విఫలమయ్యాను. నేను గవర్నమెంట్ సర్వీస్‌లో ఉన్నందున, నేను ప్రవేశ పరీక్షలో ఫెయిల్ అయినా కూడా సీటు పొందే అవకాశం చాలా తక్కువ.
రోజూ కైకలూరులోని సెంటర్‌కి వెళ్లి శ్రీమూర్తికి ఎదురుగా కూర్చుని ఏలూరులో మంచి సీటు రావాలని కోరుకునేదాన్ని. ఈలోగా పరీక్షలో ర్యాంకు వచ్చిన వారికి కౌన్సెలింగ్ పూర్తయి సీట్లు లేవని అందరూ అంటున్నారు. కానీ గురూజీపై నమ్మకం ఉంచి కౌన్సెలింగ్‌కి వెళ్లాను. కొంతకాలం తర్వాత ఏలూరులో కంటి స్పెషలిస్ట్ సీటు ఒక్కటే మిగిలి ఉందని, అది నాకు కేటాయించబడిందని తెలిసింది. ఎంఎస్ ఆప్తమాలజీలో సీటు రావడం అంటే మామూలు విషయం కాదు. ఈ సీటు పొందడానికి వారు ఇతర ప్రపంచంతో సంబంధం లేకుండా సంవత్సరానికి 24 గంటలు చదువుకుంటారు, కానీ నేను చేసినదల్లా ఓమౌజయను ప్రార్థించడం మరియు ఓమౌజయను మనసావాచా కర్మణాతో విశ్వసించడం మాత్రమే.
సత్సంగంలో గురువుగారి నోటి నుంచి ఈ మాట వచ్చిందని, ఓమౌజయ అనుగ్రహం వల్లనే నాకు ఈ సీటు వచ్చిందని తెలుసుకోవడం నాకు చాలా సంతోషాన్ని కలిగించిన విషయం.
